خزنده ترین بازی های دهه گذشته

مجتبی 
  بازدید : 25
شنبه 26 بهمن 1398 زمان : 10:32 
 نظرات (0)

ژانر ترسناک تا زمانی ادامه خواهد یافت که چیزهایی وجود داشته باشد که در شب پرشک می شوند و سؤالاتی بی پاسخ که شما را بیدار می کند. خیلی راحت است که این روایت ها زیر پوست شما قرار بگیرند و از ابتدایی ترین نگرانی ها و ترس های خود به زیر فشار بیایند و فشار بیاورند. بعضی اوقات ، بازی های ترسناک برای دستیابی به شما اسلحه و گفتن "برو فرزند من. ترس های خود را در چهره شلیک کن." بارهای دیگر ، آنها و شخصیت های شما را به سمت وسایل لخت بر می دارند و یک مبارزه واقعی به شما می دهند.

در این ژانر هر دو نوع بازی اتاق وجود دارد و دهه آخر دنیا عناوین موهای زائد و عناوین آرایشی و ستون فقرات زیادی را به جهانیان بخشید. از دنباله ها تا حق رای دادن های محبوب تا کابوس های کاملاً جدید که توسط بعضی از افراد تند ذهن در بازی پخته شده اند ، در اینجا جالب ترین بازی های یک دهه اخیر آورده شده است. درپوش ها را بالا بکشید و آن چراغ قوه را روشن کنید. اینجا میخواد فاسد بشه

P.T./Silent Hill

P.T.

اوه ، چه می توانست باشد P.T. در سال 2014 با شبکه پلی استیشن روبرو شد. اگرچه یک تجربه کوتاه ، این تیزر قابل پخش (از این رو عنوان) برای هیدئو کوجیما و قسط Silent Hill لغو شده گیلرمو دل تورو چیزهای کابوس بود. به دنبال یک شخصیت اصلی از طریق خانه ای از راهروهای نامتناهی و دیدهای گیج کننده ، داستان فریبنده ساده P.T. توسط مایکل پنتل Bloody Disgusting به عنوان "اثری خارق العاده از وحشت" توصیف شده است. وی افزود: "[P.T.] نه تنها به چگونگی ایجاد لرزهای واقعی و یک فضای خزنده تبدیل شده است بلکه برای ریسک کردن ضروری است."

اگرچه کونامی بازی را لغو کرد و P.T. را حذف کرد. از فروشگاه پلی استیشن ، همچنان به طرفداران خود القا می کند تا عشق خود را به این ملک نشان دهند ، فیلم های هوادار تخم ریزی و بازسازی کنند. پنج سال پس از انتشار اولیه خود ، یک گیمر کنجکاو حتی کشف راز دیگری که بازی پنهان شده است: لیزا ، ظاهری شبیه به ارواح است که در حال ظهور است ، در واقع همیشه در حال پیگیری شخصیت اصلی است. به عبارت دیگر ، جایی برای مخفی کردن در P.T وجود ندارد.

Resident Evil 7: Biohazard (VR)

منتقدان و هواداران پس از عمل گرایانه تر Resident Evil 6 ، تردید داشتند که آیا یک حق رای دادن یکبار وحشتناک می تواند نیزش هولناک خود را بازیابد. آنها ثابت شده اشتباه در زمان Resident Evil 7: Biohazard در سال 2016 راه خود را به صحنه کشیدند. Resident Evil 7 در بهترین حالت خود وحشت ناخوشایند دارد و از اسطوره های سریال که به طور فزاینده ای مسخره است ، انفجارهای غول پیکر و جنگ های سریع رویداد قبلی پیش می رود. ورودی های. Biohazard این سریال را به ریشه های خود بازگرداند. هدر الکساندرا کتااکو نوشت: "تمرکز در مقیاس کوچک روی یک مکان مرکزی و تأکید بر بقا در برابر مبارزات چشمک زن ، فضایی تاریک ، سرکوبگر و ترسناک را ایجاد می کند که مدت هاست از این سریال غایب است."

برای اینکه بیشتر ترسناک تر شود ، بازی به معنای واقعی کلمه در نسخه VR در چهره بازیکنان قرار می گیرد. چشم انداز اول شخص Resident Evil 7 خود را کاملاً به واقعیت مجازی منتقل می کند ، و هر احساس چاقو و نزدیکی احساس اضطراب بیشتری نسبت به همیشه دارد. بازی پایه قبلاً غیرقابل حل است و شما را از آن می خواهید که دوش بگیرید بعد از بازی ، اما نسخه VR مانند راه رفتن در کابوس است.

باشگاه ادبیات دوکی داکی

گرچه کلوپ ادبیات Doki Doki به نظر می رسد مانند یک سیم کارت دوستیابی ژاپنی در ماه ، اما این بازی یک راز وحشتناک پنهان است. در زیر سطح فریبنده آن ، کابوسی استعاره ای در مورد شخصیت ها وجود دارد که متوجه می شوند خیالی هستند و از داشتن یکبار مصرف به روشی که چنین بازی ای به طور معمول حکایت می کند ، امتناع می ورزد. این عنوان پر از اشکالات و اشکالات جعلی است که باعث می شود باور کنید بازی شما واقعاً خراب است. در حقیقت ، یکی از پایان های بازی فقط بعد از حذف پرونده شخصیت قابل دسترسی است ، فقط برای چکش زدن به خانه چقدر احساس می کنید کل این کار اشتباه است.

ویکتوریا رز Polygon نوشت: "به عنوان اثری از استعاره وحشتناک ، ادبیات Doki Doki ... بر اساس آنچه تصور می شود درک شما از طوفان ژانر و اصول رسانه های تعاملی است ، لحظه هایی را ایجاد می کند." به عبارت دیگر ، باشگاه ادبیات Doki Doki وحشتناک است زیرا می داند که گیمرها از یک رمان دوستیابی سیم کارت انتظار چه چیزی را دارند و برعکس آن را انجام می دهند.

بیگانه: انزوا

چندین اقتباس بازی بازی گرا از حق رای دادن بیگانه در طول سال ها پدیدار شده است. این با توجه به اینکه گیمرها چه مقدار دوست دارند انفجار چیزها باشند ، الزاماً چیز بدی نیست. در مقابل ، Alien: Isolation داستانی واقعاً سردکننده استخوان را روایت می کند که ارتباط بیشتری با فیلم اصلی دارد. به جای انبوهی از دشمنان از عناوینی مانند Alien vs. Predator ، Isolation شما را در مقابل یک Xenomorph به ظاهر غیرقابل توقف قرار می دهد. شما باید از طریق کشتی مستقر در بیگانه حمله کرده باشید که بیگانه به آن حمله کرده است ، و این احساس بسیار شدیدتر از شلیک به موج پس از موج هیولا بی چهره است. در حقیقت ، اسلحه ها در این بازی اساساً بی معنی هستند. شما در حال تلاش برای جنگیدن نیستید. شما در حال تلاش برای زنده ماندن هستید.

"بیگانه: Isolation بررسی مجدد آن است که چه وحشت و شکنندگی شخصیت در بازی ، چکش زدن به این مفهوم است که به دام افتاده اید ، و باAlessandro Fillari ، GameSpot ، نوشت: "شرم آور است که Isolation فروش خوبی نداشته است ، زیرا در مدت زمان کمی مانند اولین بازی معتبر Alien احساس می شود.

پیشی گرفتن 2

اولین Outlast بازی طراوت بخش داستان های یافت شده و گیم پلی ترسناک بقا را ارائه داد. به درستی مانند یکی از ترسناک ترین بازی هایی که تاکنون ساخته شده است ، مورد ستایش قرار گرفت ، اما فقط چیزی در مورد Outlast 2 وجود دارد که احساس اشتباه بیشتری می کند. بازی با فلاش بک ها و توهم تا حدی بیشتر از قسط اول که اغلب باعث می شد شخصیت ها - و به تعبیر پخش کننده - نتوانند تفاوت وحشت واقعی و خیالی را تشخیص دهند. حتی مرحله نهایی بازی به همان اندازه که ممکن است امیدوار باشید قطع و خشک نشده بود و باعث می شد مدت ها بعد از چرخیدن اعتبار ، داستان نگران کننده به شما بپیوندد.

در حالی که فرقه گرایان شرور در Outlast 2 برای شرورهای ترسناک ایجاد می کنند ، لحظه هایی است که شخصیت اصلی به تنهایی می یابد که بازی واقعاً شما را ناراحت کننده می کند. فیلیپ Polygon نوشت: "Shanties ، دریاچه ها و مسیرهای کوهستانی در این بازی مملو از داستانهای خونین محیطی است ، نوع کالاهای بدن-پراکنده - همه جا که کار می کردند تا احساس ناخوشایندی من را حفظ کنند ، حتی در شرایطی که باعث می شود پیش بینی های قبلی را خوب کند." کلار

فراموشی: نزول تاریک

فراموشی: The Dark Descent یک گوهر indie است که با یک فریاد دهه را خاموش کرد. Amnesia: The Dark Descent به دنبال شخصیتی بدون حافظه (و بدون اسلحه) می رود و هر قلعه ای خالی از سکنه را در اختیار شما قرار می دهد ، هر چیز وحشتناکی را که در عنوان خود قول می دهد به شما می دهد و سپس برخی دیگر. معماها جالب هستند و دلیلی که در طول راه از آن پرده برمی دارید جذاب است ، اما وقتی سرانجام هیولا بیایند - و آنها هم خواهند آمد - بازی تبدیل به یک دیوانه دیوانه برای بقا می شود. جان واکر Rock Rock Shotgun نوشت: "تعقیب ها بسیار ناخوشایند هستند ، هیولا سریع تر از شما وقتی می خواهید در را ببندید تا آنها را کندتر کند یا اتاق تاریک برای مخفی کردن آنها باشد." "عضلات ساق پا از ترس مطلق سفت می شوند زیرا تقریباً بینی خود را در مقابل مانیتور برای دستیابی به ایمنی لمس می کنم."

نه تنها Amnesia: The Dark Descent نقطه عطفی در ژانر بازی های ویدیویی ترسناک است ، بلکه برخی از جالب ترین فیلم های واکنش تاکنون از جان افراد فقیر را که برای وحشت در داخل آماده نشده بودند ، ایجاد کرد. توسعه دهندگان در اواخر سال 2018 با ایجاد مشکلات دشواری حتی بالاتر ، افزودند که اکنون زمان مناسبی برای نزول است.

Hellblade: قربانی Senua

Hellblade: Senua's Sacrifice اکثر ترس های خود را از چقدر با ادراک شما اشتباه می کند. این روایت مضامین بیماری روانی را بررسی می کند ، یک شخصیت اصلی را که مبتلا به روان پریشی است ، چیزهایی را که در آنجا نیستند می بیند و می شنود (و ممکن است گهگاه توانایی خود را برای جنگیدن از دست بدهد). بازی حتی برای شما چه انتظاراتی دارد از جمله تهدید به حذف داده های ذخیره شده خود ، برای شما دروغ است. نتیجه ، تجربه ای است که واقعاً نگران کننده است ، و این قبل از آن است که حتی واقعیت قهرمان بودن را در سفر به جهنم باز کنید.

بازی با استفاده از صوت از بین بردن بازیکنان از حالت تعادل ، برآمدگی در گفتگوها و زمزمه هایی از شخصیت هایی که نمی توانید مشاهده کنید ، برتری دارد. فراتر از ارائه یك نگاه خیره كننده به دنیای زیر زمین ، Hellblade از شما می خواهد كه عدم اطمینان و گیجی را كه سنوا در طی زندگی خود می گذرید ، بفهمید و در نتیجه تجربه همه جانبه ترسناك را تجربه كنید كه هنگام پخش با هدفون نیز بهتر است.

سوما

از مغز متفکرانی که Amnesia: The Dark Descent را ایجاد کرده است ، سوما می آید ، بازی ای که با Amnesia بسیار متفاوت است اما به همان اندازه ناخوشایند است. ترس و وحشت در سوما به جای اینکه در چهره شما قرار بگیرد ، ترس و وحشت در سوما ناشی از احساس ناامیدی مطلق است که هر لحظه از بازی را فرا می گیرد. گرفتار شدن در انتهای اقیانوس بسیاری از ترسهای بسیار مهم را به وجود می آورند ، همانطور که توالی های بسیاری از وحشت بدن را با شخصیت هایی که بر خلاف میل خود به هیولاها تبدیل می شوند ، انجام می دهد.

دقیقاً مانند Amnesia ، نام بازی در اینجا از اجتناب یا برتری دشمنان خود استفاده می کند. هیچ مبارزه سنتی در سوما وجود ندارد ، که این احساس را بیشتر می کند که شما و شخصیتتان برای وحشت هایی که با آنها روبرو هستید کاملاً آماده نیستید. بازی به طور مداوم شما را با انتخاب های دشوار روبرو می کند تا بتوانید ذهنیت "ما یا آنها" روایت را تقویت کنید ، باعث می شود شخصیت شما برای زنده ماندن کارهای غیر انسانی را انجام دهد. تجربه به حدی نگران کننده است که دو سال پس از انتشار "حالت ایمن" اضافه شد و به بازیکنان این امکان را می دهد تا روایت بازی را بدون نیاز به مقابله با بسیاری از برخوردهای دشوار موجودات تجربه کنند.

لایه های ترس

Layers of Fear ممکن است جنگ هیجانی با هیولاها نداشته باشد ، اما محیط سرکوبگر مسیری طولانی را طی می کند تا این بازی به اندازه هر عنوان Resident Evil وحشتناک باشد. بسیاری از بسیاری از ترس های پرش (که بیشتر آنها نوعی دام مرگ یا موارد دیگر را شامل می شوند) نیز بازی را به یک تجربه به یاد ماندنی تبدیل می کنند.

حتی خانه ای که داستان در آن رخ می دهد ، در طول بازی تغییر می کند و شما را از تعادل و بیماری راحت می کند. "بخش اعظم ترس و وحشت ناشی از کاوش در جهان استnly برای تماشای آن پیچ و تاب و تبدیل شدن به چیزی غیرقابل تشخیص و وحشتناک "، نوشت: Patakuia Hernandez از Kotaku. Layers of Fear به طور مداوم ترفندهای کوچکی مثل این بازی می کند ، درهایی را که قبلاً در آنجا بود ، از بین می برد و نقاشی ها را به مسخره های گروتکی از فرم انسانی باز می کند. که هرگز به شما امکان نمی دهد آرامش بیشتری داشته باشید و عمیق تر و عمیق تر به جنون عمارت قدیمی بروید.

کابوسهای کوچک

گرچه كوتاه در طرح ، كابوس های كوچك برای مراحل و دشمنان خود از طرح های خلاقانه و تخیلی بهره می گیرند. فراتر از آن ، این بازی کار خارق العاده ای را انجام می دهد و باعث می شود احساس کنید که دائماً دنبال می شوید در هنگام هدایت شخصیت جوان ، شش ، از طریق یک دستبند از هیولا های شرور. توسعه دهنده Tarsier Studios از طراحی صدا و زاویه دوربین استفاده کرده است تا بازی را واقعاً نگران کننده جلوه دهد. "معماها ، شخصیت ها ، محیط ها و کنترل ها بدن ما را فعال می کنند تا علائم جسمی اضطراب بیش از حد آگاهانه ایجاد کنند ، بنابراین هنگامی که خزشها ، پرش ها و ترسناک های دیوانه وار از وحشت های Ito-esque فرار شش را نشان می دهند ، ما واقعاً آنها را احساس می کنیم ، "نوشت پیتر کانتر از همه چیز ترسناک است.

بسیاری از ترس های موجود در کابوس های کوچک از ترس های واقعی و نگرانی های زندگی واقعی ناشی می شوند و این مفاهیم را به موجودات غیرقابل تشخیص تبدیل می کنند. بخش اعظم گیم پلی شامل تلاش های شش است که بدون دیده شدن ، از این هیولا گذشته اند و احساس ترس و شکنندگی را تقویت می کنند. کابوس های كوچك موفق می شوند فضایی تقریباً ثابت از ترس ایجاد كنند ، كه آن را بسیار به یادماندنی می كند.

باریک: ورود

گیم پلی Slender: The Arrival همانطور که می شود اساسی است اما می تواند تنش و جهانی سازی پیشینی خود یعنی Slender: The Eight Pages را برطرف سازد. کارکنان GameSpot نوشت: "در حالی که کمی در اطراف لبه ها وجود دارد ، The Arrival جذاب است زیرا از طریق یک رسانه مدرن با ترس های مدرن بازی می کند." این داستان دو دوست دوران کودکی را دنبال می کند و آسیب های مشترک آنها را در مورد تجربیاتشان با یک ظاهر به ظاهر غیرقابل توقف به عنوان مرد باریک مقابله می کند. اگرچه زمان اجرای آن نسبتاً کوتاه است ، اما این بازی همچنین دارای چندین راز ، از جمله یک سطح پنهان است که یک تصویر حتی بدتر را برای شخصیت های بازی ترسیم می کند.

در پی ضرب و شتم افتضاح مرد Slender Man 2014 ، که شامل دو دختر جوان در خدمت شخصیت افسانه ای به همکلاسی خود حمله کرده است ، بازنگری دوباره این بازی یک پیشنهاد حتی آزار دهنده است. با این حال ، کسانی که جرات می کنند به این جنگل ها بپردازند ، در یک تجربه وحشتناک هستند که استقبال از آن را تحت الشعاع قرار نمی دهد.

تا سحر

تا اینکه سحر ژانرهای مختلفی از وحشت را به وجود می آورد و آنها را به روشهای غیرمنتظره ذوب می کند. همچنین تقریباً کنترل کاملی را در مورد شیوه داستان به شما می دهد ، با انتخاب هر حرکت و گفتگو سرنوشت افراد درگیر را تغییر می دهد. بازیگران ستاره ای به فروش داستان کمک می کنند ، از جمله هایدن پنتیه ، پیتر استورمار و برنده جایزه بهترین بازیگر نقش آکادمی بهترین بازیگر نقش آواز رامی مالک. این بازیگران همه چیز خود را به داستان عجیب معدنچیان رشته ای ، نفرین های باستانی و هیولاهای تغییر شکل داده می دهند.

بیشتر موفقیت این بازی به توسعه دهنده مراقبت پر دردسر Supermassive Games اختصاص داده شده است تا اطمینان حاصل شود که هر عملی نتیجه ای در پی خواهد داشت ، با توجه به این که این فیلم نامه نزدیک به 10،000 صفحه در یک نقطه از تولید دارد. تا اینکه سحر مانند فیلم ترسناک تعاملی نهایی باشد ، احساسی که توسط توالی های کنترل حرکتی شدید تشدید می شود و شما را در جایگاه شخصیت ها قرار می دهد و سعی می کنید تا همان اندازه قبر باشید.

اهریمن درون